Moj portret wlasny ...

Wiosna idzie ... trzeba się cieszyć :)












SPACER

z cyklu Powrót



przed siebie
w mroźny wieczór
drugi dzień świąt
skuleni pchamy wózek
w kierunku tego kościoła po schodkach
kiedyś kręcili tam "Młode wilki"

na ulicach pustka
jedynie pary tulą się w knajpkach
zaglądamy przez szybę marząc o kawie
liczymy drobne na
trzy gorące ciastka
z jabłkiem i małe frytki

a za kościołem
w wąskiej uliczce
w starej kamienicy zdobione balkony
zaglądamy w okna z widokiem na park
i wtedy przeczuwam swój powrót
zobacz Janusz -wzdycham- jaka ładna ulica




SCHRONIENIE

dla mnie każdy raz jest ostatnim to boli wciąż
kiedy przekreślasz moje drżące myśli na wilgotnym piasku
szukam schronienia przed tobą

wciąż słyszę kiedy podstępnie nocą
próbujesz wchodzić do moje domu
podgryzasz gardła moim dzieciom i snom

ciepłymi palcami zakłócasz spokój
zrywasz zasłony rzęs w progu drapieżnie
wgryzasz się w uda jak w kruche pnącza
zawsze już żegnając jakbyś tylko po to przyszedł

nawet kiedy wracasz po dniach rozłąki
nie chcę pytać kiedy twoje myśli są z nią
morski pasek przesypujesz

grząskie palce zapadają się między piersiami między kłamstwami
jeszcze tego nie wiesz jestem wilczycą kobietą nocy
każdy kolejny raz kiedy przybliżasz się

odchodzę w las głęboki las spokojny tylko ja znam drogę
ty jeszcze tego nie wiesz
w moim życiu prawdziwe powroty zdarzają się nigdy
02.10.09





Czasem bywam samotna, ale chyba to lubię ...




Kocham światło...


Kocham retro ...


Kiedyś się uzewnętrzniałam jako poetka bywałam ekshibicjonistką, odzierałam się ze wszystkiego,teraz staram się tego unikać, im mniej mówię o sobie tym lepiej (chyba)... kocham zdjęcie, słowo, dźwięk, obraz, myśl... czasami zdarza mi się być twórczą...
Przedstawiam mój portret własny napisany słowem i obrazem ...